Jacolien bouwde een speciale band op met Sarah

Klein van stuk

‘Bij een van mijn eerste gezinnen maakte ik kennis met Sarah. Ik was bij haar gezin betrokken voor haar broertje. Ze was klein van stuk en ik maakte de opmerking ‘Je bent kleiner dan ik had gedacht’. Dit brak het ijs en zette deuren open voor de verdere toekomst samen.’

Eerlijk en open

‘Sarah had het niet makkelijk thuis. Via schoolmaatschappelijk werk kwam haar individuele hulpvraag binnen, die jongeren vanaf 16 mogen doen. Sarah gaf aan dat ze mij graag als begeleider wilde. Door de opmerking die ik een jaar daarvoor had gemaakt, wist ze; ‘jou wil ik als begeleider. Je bent eerlijk, open en recht voor zijn raap en daar hou ik van’. Met het team besprak ik wat handig was, omdat ik ook nog bij haar broertje en het gezin betrokken was. Toch zagen we geen reden waarom ik haar begeleider niet kon. Dus zo geschiedde.’

Emotionele gesprekken

‘In dit traject hebben we heel veel met elkaar meegemaakt. Van pittige gesprekken met Veilig Thuis tot emotionele gesprekken met haar ouders. Ook hielp ik haar met het zoeken naar een opleiding en woonplek. Juist deze zware tijden maakten onze -vertrouwens-band sterker. Ik stond letterlijk en figuurlijk achter haar wanneer het zwaar was. Samen bepaalden we hoe de weg die we bewandelden er uit zag.’

Vertrouwensband

‘Toen Sarah 18 werd, hield het traject als jeugd en gezinscoach op. Officieel moest ze worden overgedragen naar een volwassenmedewerker. Maar omdat wij al een vertrouwensband hadden opgebouwd, mocht ik haar verder begeleiden. Dit was fijn voor Sarah, want de hobbels in haar leven waren nog niet voorbij. Ze stond op een wachtlijst voor begeleid wonen, kreeg een relatie en ging samenwonen. Er kwamen vragen rondom haar financiën en over haar relatie. Hoe ga ik om met cultuurverschillen in een relatie? Hoe kan ik mijn band met mijn ouders herstellen? Daar begeleidde ik haar bij.’

Dakloos

‘Sarah was inmiddels 21, dus ik droeg de begeleiding over aan woonbegeleiding van een organisatie via de WMO. Via hen begreep ik later dat ze dakloos was geworden. Haar ex had haar op straat gezet... De woonbegeleiding vroeg mij om tips. Waar moesten ze zijn? Was er nog aanspraak op een indicatie voor begeleid wonen? Sarah had ook zelf contact met mij gezocht. Ze was me dus nog niet vergeten.’

Nieuwe woningen

‘Even later ontvingen we in het wijkteam een mail dat er in Rotterdam tien nieuwe woningen vrij kwamen voor jongeren zonder huis. Een aanbod dat alleen werd gedaan aan het wijkteam. Ik dacht natuurlijk meteen aan Sarah. Op dit moment is ze aan het klussen om hierheen te verhuizen. Ze is heel dankbaar dat ze via mij deze kans kreeg. Tijdens de rondleiding ging ik met haar mee. Dit was een mooi en dankbaar moment. Als ze klaar is met klussen ga ik ook zeker nog een keer bij haar op bezoek.’