Ik zat helemaal op mijn plek in de zorginstelling, waar ondanks het grote aantal medewerkers een gevoel van saamhorigheid heerste. Over mijn werkgever was ik zeer te spreken: er werd volop geïnvesteerd in mijn ontwikkeling en welzijn. Zo kreeg ik de mogelijkheid om een studie te volgen en, na het behalen van mijn master, een functie te vervullen die goed bij mij paste.
Totdat er acht jaar geleden een nieuwe voorzitter van de raad van bestuur aantrad. Er volgden enkele organisatiewijzigingen en de voorzitter introduceerde onze nieuwe manager. Al snel kreeg ik te maken met zijn nare manier van leidinggeven. Zo heb ik hem een keer per ongeluk unithoofd genoemd in plaats van manager. Dat viel compleet verkeerd en heeft hij me vervolgens nog jaren verweten.
Ik besefte dat ik niet de enige was
Helaas bleef het daar niet bij. Tijdens een werkoverleg deelde de manager iets over de privésituatie van een collega. Dit betrof een collega die ik persoonlijk goed ken, dus ik vulde zijn verhaal aan. Daar was hij totaal niet over te spreken, waarop hij in het bijzijn van 15 andere collega's tegen mij tekeerging. Iedereen keek weg en hield zijn mond.
Toen een collega afscheid nam vanwege een andere baan, riep deze collega me apart. Ze zei dat ze het zo erg voor me vond dat tijdens dat werkoverleg niemand voor mij was opgekomen. Toen bleek ook dat het gedrag van de manager dé reden was dat ze ontslag nam. Toen viel bij mij het kwartje: ik ben niet de enige.
Hij kwam woedend binnengestormd
Dit werd bevestigd door de uitkomst van een medewerkerstevredenheid onderzoek. Hierin worden ook vragen gesteld over de communicatie met de leidinggevende. Ik vulde de vragen naar waarheid in, maar durfde het niet te versturen. Doordat ons team uit een klein aantal mensen bestond, vermoedde ik dat hij gemakkelijk zou kunnen achterhalen dat ik het was. Hoewel ik dus niet aan het onderzoek had meegedaan, scoorde hij een 4 uit 10 op communicatie. Er veranderde echter niets, ook niet toen het onderzoek enkele maanden later werd herhaald.
Zijn gedrag bleef al die tijd onveranderd. Ook later heeft hij mij in het bijzijn van collega's beledigend toegesproken. Woedend kwam hij een teammeeting binnengestormd. Zelfstandig handelen werd niet door hem gewaardeerd: alles moest eerst aan hem worden voorgelegd en overal moest toestemming voor worden gevraagd. In al die jaren is het één keer voorgekomen dat hij zijn excuses heeft aangeboden, maar pas nadat een collega met een hogere functie tegen hem had gezegd dat zijn gedrag onacceptabel was.
Nachtmerries door zijn pestgedrag
Helaas bleef het niet 'alleen' bij zijn uitbarstingen en kleinerende opmerkingen. Hij liet me keer op keer weten dat ik mijn werk niet goed deed. In alle voorgaande jaren was men juist heel tevreden over mijn werk, maar hij bleef tegen mij zeggen dat ik niet naar behoren functioneerde. Daarop heeft hij een arbeidsdeskundig onderzoek aangevraagd. De uitkomst daarvan was dat ik mijn werk prima deed en dat ik geschikt was voor mijn functie.
Zijn gedrag door de jaren heen deed zoveel meer met me dan ik wilde. Ik kreeg nachtmerries, ontweek zijn afdeling en keerde letterlijk om als ik hem zag staan. Eén keer kwam ik aanfietsen toen hij buiten stond. Ik ben afgestapt en ben net zo lang blijven wachten tot hij weer binnen was. Hiervoor heb ik via bedrijfsmaatschappelijk werk later psychologische hulp gekregen.
Ik moest het accepteren of op zoek naar een andere baan
De bedrijfsmaatschappelijk werker, die ik via de afdeling personeelszaken had benaderd, was op de hoogte van de problemen en gaf aan al meerdere meldingen over hem te hebben ontvangen. Maar de raad van bestuur wilde niets doen met alle signalen. Daarom kreeg ik twee opties: of ik zou het pestgedrag gewoon moeten accepteren of ik zou een andere baan moeten zoeken. Ik vond dat zo onmenselijk.
De manager heeft jarenlang in alle vrijheid medewerkers kunnen pesten en kleineren. Met als gevolg dat meerdere collega's vertrokken zijn. De situatie veranderde pas toen er een nieuwe raad van bestuur kwam. Eindelijk werden alle signalen serieus genomen en werd er actie ondernomen. De manager is inmiddels vertrokken.
Kijk niet weg bij ongewenst gedrag
Nu het voorbij is, kan ik er pas anders naar kijken. Hadden we maar vaker en beter met elkaar gepraat. Dan hadden we als team naar buiten kunnen treden, want samen sta je sterker. Ik heb er voor mezelf toch iets positiefs uitgehaald: ik ben opener en laat me niet meer kleineren. Laten we alsjeblieft niet wegkijken bij ongewenst gedrag, maar elkaar opzoeken en steunen. Want alleen dan maken we een einde aan pesten op de werkvloer.
*De echte naam van Frederique is bekend bij de redactie. Ze is ook niet de persoon op de foto.
Reageren
Reageer hieronder op het artikel. Je ingevulde voornaam is te zien bij je reactie.
Reactie