Van partner naar mantelzorger; Judith vertelt

De impact op het gezin 

De realiteit is hard. Drie jaar geleden genoot Judith nog van het gezinsleven met haar energieke man. Nu voelt het alsof ze samenwoont met een ‘oude man’. “Je relatie en je rol als partner veranderen compleet. Hij ziet wat ik allemaal doe, maar heeft simpelweg de energie niet om dat te laten merken. Zijn dagen draaien vooral om overleven.” De impact op het gezin is groot. “Ik moet de kinderen telkens uitleggen dat papa niet mee kan. Ik ben al blij als hij een van hen naar bed kan brengen.” 

Eén keer per maand probeert Judith iets voor zichzelf te doen. “Gewoon om even te ontspannen en niet voor anderen te zorgen. Laatst ging ik met vriendinnen een dagje weg. Dan kan ik het écht even loslaten, maar zodra ik onderweg naar huis ben, vraag ik me alweer af wat ik daar zal aantreffen.” 

In het begin had Judith nog hoop dat de situatie snel zou verbeteren, maar inmiddels voelt het uitzichtloos. “Elke dag begint hetzelfde: het ochtendritueel met de kinderen, ze naar school brengen, werken, de kinderen ophalen, koken, opruimen, en naar bed brengen. Voor ik het weet is het 22.00 uur. Vaak ga ik te laat slapen omdat ik nog heel even een momentje voor mezelf wil. Ik geef eerlijk toe dat ik niet altijd goed voor mezelf zorg.” 

Oog voor de mantelzorger 

“Mensen vragen vaak hoe het met Tim gaat en dat waardeer ik enorm. Maar ik denk dat het net zo belangrijk is om oog te hebben voor de mantelzorger, in dit geval ben ik dat. Tegenwoordig als iemand aan mij vraagt hoe het gaat, zeg ik eerlijk: het gaat niet goed. Mantelzorgers, vooral in de zorg- en welzijnssector, hebben een groot zorghart. Voor een dierbare zorgen voelt bijna vanzelfsprekend. Maar dat betekent niet dat je het niet zwaar mag vinden of dat je je gevoelens moet verbergen.” 

Judith deelt steeds vaker met anderen dat ze mantelzorger is. “Dat leidt tot bijzondere gesprekken en meer begrip. Het is belangrijk om uit te spreken wat het inhoudt, want mensen beseffen vaak niet hoeveel erbij komt kijken.” 

Recent hielp Judith haar collega's met een middag om mantelzorgers in het zonnetje te zetten. “Als organisatie wilden we een moment creëren om mantelzorgers met elkaar te verbinden en ervaringen te delen. Het werd een gezellige bijeenkomst met stamppot, muziek en activiteiten. Iedereen heeft een ander verhaal, maar het delen daarvan was enorm waardevol. Het bracht herkenning en steun.” Haar boodschap is duidelijk: vraag mantelzorgers wat ze allemaal doen en hoe ze het ervaren. Dat simpele gesprek kan al zoveel meer begrip creëren. 

Een andere kijk op het leven 

Hoewel het mantelzorgen een zware rol is, heeft het Judith ook op een positieve manier veranderd. “Ik heb ontdekt dat ik veel meer aankan dan ik ooit dacht. En ik maak me minder druk om kleine dingen. Mijn auto is al drie jaar niet gewassen en ik kan niet meer wakker liggen om een stoffig huis. Als ik een momentje vrij heb, kies ik liever voor een kop thee met een vriendin dan voor opruimen. Die keuze is snel gemaakt.” 

Judith merkt dat ze bewuster met haar tijd omgaat en meer waarde hecht aan de kleine dingen in het leven. “Je leert wat echt belangrijk is en dat maakt de momenten van genieten des te waardevoller.”